Gelaagdheid als coulissen in de ruimte. In iedere laag speelt zich wat anders af.
Of door middel van reflecties het gebied erachter zien of dat wat gereflecteerd wordt.
Ook gaf het station met zijn drukte nog een moeilijkheid met zich mee: zelf stil en in balans blijven en niet mee gaan in alle dingen die zich om me heen afspelen. Regelmatig mezelf gronden heeft daarbij wel erg geholpen.
Niet alle beelden zijn van gelaagdheden: er waren ook momenten, mensen en de schoonheid van het station zelf zoals hieronder is te zien.
Mensen die stonden te wachten of mensen die ergens naartoe gingen. Het was er allemaal.
Verder boften we met het weer: 24 graden en een stralende hemel. Wat een geweldige dag.
Bij de dagafsluiting deden we een rondje over onze ervaringen. Een ervan is dat ik in de vijf jaar dat ik nu aan contemplatieve fotografie doe, zoveel heb gefotografeerd dat ik niet meer achter beelden hoef te jagen. Dat geeft een enorme rust. Niet meer de agressie van het grijpen, maar het steeds weer waarderen van alledaagse schoonheid, wat soms zo dichtbij kan zijn.
Zie voor meer foto's op Flickr.
Zie voor meer foto's op Flickr.
No comments:
Post a Comment